گواه این ادعا، پیش‌بینی‌های شرکت‌های مشاوره مشهور مانند «پرایس واتر هاوس کوپرز» (PricewaterhouseCoopers /PwC) و شرکت چندملیتی خدمات مالی و بانکداری «استاندارد چارترد» (Standard Chartered) هستند که نقش استراتژیک برزیل و مکزیک در نظم جهانیِ در حال ظهور را برجسته می‌کنند.
بر اساس این پیش‌بینی‌ها، هر دو کشور نه تنها رهبری منطقه‌ای خود را تحکیم می‌کنند، بلکه در رتبه‌بندی اقتصادهای پیشرو جهان نیز به جایگاه‌های بالاتر صعود خواهند کرد؛ برزیل در جایگاه هشتم و مکزیک در رتبه نهم.
تاثیر مستقیم این ارتقای جایگاه به ویژه بر روابط تجاری با غول‌های جهانی مانند چین و ایالات متحده، دو شریک اقتصادی اصلی منطقه تاثیر خواهد گذاشت.
بر اساس گزارش «The Long View: چگونه نظم اقتصادی جهانی تا سال ۲۰۵۰ تغییر خواهد کرد؟»، رشد اقتصادی پیش‌بینی شده برزیل و مکزیک به آنها اجازه خواهد داد تا به گروه ده اقتصاد بزرگ جهان وارد شوند. این تحلیل بر اساس شاخص‌هایی مانند تولید ناخالص داخلی (GDP) و برابری قدرت خرید (PPP)، برزیل را با تولید ناخالص داخلی ۴.۴۳۹ تریلیون دلار در رتبه هشتم جهان تا سال ۲۰۳۰ قرار می‌دهد.
مکزیک نیز با تولید اقتصادی ۳.۶۶۱ تریلیون دلار به جایگاه نهم خواهد رسید. این پیش‌بینی هر دو کشور را بالاتر از قدرت‌های سنتی قرار می‌دهد و نقش آنها را به عنوان بازیگران اصلی در تجارت جهانی تثبیت می‌کند.
علاوه بر اندازه اقتصاد، موقعیت جغرافیایی برزیل و مکزیک، قراردادهای تجاری با آمریکای شمالی و آسیا و جمعیت فعال آنها، این دو کشور آمریکای لاتین را به مراکز جذابی برای سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی تبدیل می‌کند.
این در حالی است که بر اساس این گزارش، دولت «لولا داسیلوا» در برزیل و دولت «کلائودیا شینباوم» در مکزیک با چالش تحکیم این رشد اقتصادی بی‌سابقه مواجه خواهند شد.
آمریکای لاتین در مسیر تقویت روابط با چین و آمریکا
رشد اقتصادی مکزیک و برزیل محدود به اعداد نیست. هر دو کشور نقش کلیدی در دیپلماسی تجارت جهانی، به ویژه با شرکای استراتژیک مانند چین و ایالات متحده خواهند داشت.
این غول آسیایی در دو دهه گذشته حضور خود را در آمریکای لاتین افزایش داده است و قراردادهای سرمایه‌گذاری و تجاری ایجاد کرده است که به طور مستقیم به نفع هر دو کشور است.
مکزیک به لطف مشارکت در توافقنامه ایالات متحده-مکزیک-کانادا (USMCA) به یک پلتفرم تولیدی حیاتی برای آمریکای شمالی تبدیل شده است. در عین حال، ورود این کشور به بازارهای آسیایی نقش آن را به عنوان قطب تجارت بین قاره‌ای تقویت می‌کند.
برزیل نیز با محصولات کشاورزی، انرژی و صنعتی گسترده خود، رابطه قوی با چین به عنوان شریک تجاری اصلی خود را حفظ کرده است. صادرات سویا، مواد معدنی و نفت، این کشور آمریکای جنوبی را به تامین کننده استراتژیک قدرت آسیایی تبدیل کرده است.
این لنگر تجاری دوگانه -با واشنگتن و پکن- برزیل و مکزیک را به عنوان واسطه‌های طبیعی در چارچوب تنش‌های جهانی و بازتعریف مجدد ژئوپلتیکی قرار می‌دهد. نقش آنها به عنوان قدرت‌های نوظهور نه تنها بر اقتصاد منطقه، بلکه بر تصمیمات جهانی در مورد سرمایه‌گذاری، تجارت و توسعه پایدار نیز تاثیر خواهد گذاشت.
از طرفی، ارتقای این دو اقتصاد آمریکای لاتین در فهرست اقتصادهای برتر جهانی، مهر تاییدی بر پتانسیل منطقه برای به دست آوردن نفوذ در تصمیم‌های اقتصادی جهانی است.
نظرات